cóengo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese cõẽgo, from Late Latin canonicus (canon), from Ancient Greek κανονικός (kanonikós). Cognate with Portuguese cónego, Spanish canónigo.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

cóengo m (plural cóengos)

  1. (ecclesiastical) canon (member of a cathedral's chapter)
    • 1389, Enrique Cal Pardo, editor, Colección diplomática medieval do arquivo da catedral de Mondoñedo, Santiago: Consello da Cultura Galega, page 207:
      mando que non possan tomar as ditas pesoas et coengos et homes boos da dita iglesia por panigoados os ofiçiales conuen a saber os carpenteiros et pedreiros et carniçeyros et ferreyros et çapateyros et peliteyros et mercadores
      I command that no churchman or canon or good man of that church could take for a stooge any official, i.e., the carpenters and stonemasons and butchers and smiths and shoemakers and furriers and merchants

References[edit]

  • coego” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • coengo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
  • cuengo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • cóengo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.