cancello

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: cancellò and cancel·lo

Italian[edit]

cancelli

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kanˈt͡ʃɛl.lo/
  • Rhymes: -ɛllo
  • Hyphenation: can‧cèl‧lo

Etymology 1[edit]

From Latin cancellus.

Noun[edit]

cancello m (plural cancelli)

  1. gate, fence
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Turkish: gancelli
See also[edit]

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

cancello

  1. first-person singular present indicative of cancellare

Latin[edit]

Etymology[edit]

From cancellus (lattice, grating) +‎ .

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

cancellō (present infinitive cancellāre, perfect active cancellāvī, supine cancellātum); first conjugation

  1. to make like a lattice, cover with a lattice or grid
  2. to strike or cross out, cancel
    Synonym: solvō

Conjugation[edit]

   Conjugation of cancellō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cancellō cancellās cancellat cancellāmus cancellātis cancellant
imperfect cancellābam cancellābās cancellābat cancellābāmus cancellābātis cancellābant
future cancellābō cancellābis cancellābit cancellābimus cancellābitis cancellābunt
perfect cancellāvī cancellāvistī cancellāvit cancellāvimus cancellāvistis cancellāvērunt,
cancellāvēre
pluperfect cancellāveram cancellāverās cancellāverat cancellāverāmus cancellāverātis cancellāverant
future perfect cancellāverō cancellāveris cancellāverit cancellāverimus cancellāveritis cancellāverint
passive present cancellor cancellāris,
cancellāre
cancellātur cancellāmur cancellāminī cancellantur
imperfect cancellābar cancellābāris,
cancellābāre
cancellābātur cancellābāmur cancellābāminī cancellābantur
future cancellābor cancellāberis,
cancellābere
cancellābitur cancellābimur cancellābiminī cancellābuntur
perfect cancellātus + present active indicative of sum
pluperfect cancellātus + imperfect active indicative of sum
future perfect cancellātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cancellem cancellēs cancellet cancellēmus cancellētis cancellent
imperfect cancellārem cancellārēs cancellāret cancellārēmus cancellārētis cancellārent
perfect cancellāverim cancellāverīs cancellāverit cancellāverīmus cancellāverītis cancellāverint
pluperfect cancellāvissem cancellāvissēs cancellāvisset cancellāvissēmus cancellāvissētis cancellāvissent
passive present canceller cancellēris,
cancellēre
cancellētur cancellēmur cancellēminī cancellentur
imperfect cancellārer cancellārēris,
cancellārēre
cancellārētur cancellārēmur cancellārēminī cancellārentur
perfect cancellātus + present active subjunctive of sum
pluperfect cancellātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cancellā cancellāte
future cancellātō cancellātō cancellātōte cancellantō
passive present cancellāre cancellāminī
future cancellātor cancellātor cancellantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cancellāre cancellāvisse cancellātūrum esse cancellārī cancellātum esse cancellātum īrī
participles cancellāns cancellātūrus cancellātus cancellandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cancellandī cancellandō cancellandum cancellandō cancellātum cancellātū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • cancello”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cancello in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • cancello in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016