ceket

Turkish

Etymology

From French jaquette. Influenced by English jacket (as by spelling with c instead of j).

Pronunciation

• IPA^(key): /dʒe.cet/

Noun

ceket (definite accusative ceketi, plural ceketler)

1. jacket

Declension

Inflection
Nominative	ceket
Definite accusative	ceketi
	Singular	Plural
Nominative	ceket	ceketler
Definite accusative	ceketi	ceketleri
Dative	cekete	ceketlere
Locative	cekette	ceketlerde
Ablative	ceketten	ceketlerden
Genitive	ceketin	ceketlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ceketim ceketlerim 2nd singular ceketin ceketlerin 3rd singular ceketi ceketleri 1st plural ceketimiz ceketlerimiz 2nd plural ceketiniz ceketleriniz 3rd plural ceketleri ceketleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ceketimi ceketlerimi 2nd singular ceketini ceketlerini 3rd singular ceketini ceketlerini 1st plural ceketimizi ceketlerimizi 2nd plural ceketinizi ceketlerinizi 3rd plural ceketlerini ceketlerini Dative Singular Plural 1st singular ceketime ceketlerime 2nd singular ceketine ceketlerine 3rd singular ceketine ceketlerine 1st plural ceketimize ceketlerimize 2nd plural ceketinize ceketlerinize 3rd plural ceketlerine ceketlerine Locative Singular Plural 1st singular ceketimde ceketlerimde 2nd singular ceketinde ceketlerinde 3rd singular ceketinde ceketlerinde 1st plural ceketimizde ceketlerimizde 2nd plural ceketinizde ceketlerinizde 3rd plural ceketlerinde ceketlerinde Ablative Singular Plural 1st singular ceketimden ceketlerimden 2nd singular ceketinden ceketlerinden 3rd singular ceketinden ceketlerinden 1st plural ceketimizden ceketlerimizden 2nd plural ceketinizden ceketlerinizden 3rd plural ceketlerinden ceketlerinden Genitive Singular Plural 1st singular ceketimin ceketlerimin 2nd singular ceketinin ceketlerinin 3rd singular ceketinin ceketlerinin 1st plural ceketimizin ceketlerimizin 2nd plural ceketinizin ceketlerinizin 3rd plural ceketlerinin ceketlerinin

References

• “ceket”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu