chrismus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

First attested in the 16th century in New Latin , from Middle Latin crismon.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

chrismus m (genitive chrismī); second declension

  1. Eucharist
    • 1577, Gabriel de Barletta, Sermones, volume 1, page 114:
      Quot sunt inquit sacramenta Ecclesiae? Repsond. tribus. Et episcopus Quibus. Chrismus, baptismus, & missa pro defunctis.
      “How many,” [he] said, “are the sacraments of the Church?” [The other] responds: “Three [in number].” And the bishop [said], “Which [in number]?” “The Eucharist, Baptism, and Mass for the Dead.”
    • 1814, Unknown, quoting John Tutchin, “Nugae. № XXVII”, in The European Magazine, and London Review, volume 65, page 194:
      B[ishop]. Quot sunt septem Sacramenta?
      S[chollar]. Tribus, viz. Chrismus, Primus et Baptismus.
      Bishop: How many are the seven sacraments?
      Scholar: Three [in number], namely the Eucharist, the first and baptism.
  2. Christogram, chrismon
    • 1765, Johann Christoph Gatterer, Elementa artis diplomaticae universalis, page 145:
      Est vero Chrismon sive Chrismus, si eius originem spectes, nihil aliud, quam signum pietatis christianae, ac sigillatim inuocationis diuinae, vel etiam iurisiurandi taciti, quo quis se ad seruanda, quae promittebat, obligauit.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative chrismus chrismī
Genitive chrismī chrismōrum
Dative chrismō chrismīs
Accusative chrismum chrismōs
Ablative chrismō chrismīs
Vocative chrisme chrismī