circumspicientia
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From circumspiciēns + -ia.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /kir.kum.spi.kiˈen.ti.a/, [kɪrkũːs̠pɪkiˈɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kum.spi.t͡ʃiˈen.t͡si.a/, [t͡ʃirkumspit͡ʃiˈɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
circumspicientia f (genitive circumspicientiae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | circumspicientia | circumspicientiae |
Genitive | circumspicientiae | circumspicientiārum |
Dative | circumspicientiae | circumspicientiīs |
Accusative | circumspicientiam | circumspicientiās |
Ablative | circumspicientiā | circumspicientiīs |
Vocative | circumspicientia | circumspicientiae |
Participle[edit]
circumspicientia
References[edit]
- “circumspicientia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumspicientia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.