cognitivus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From cognōscō (I get to know) +‎ -īvus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

cognitīvus (feminine cognitīva, neuter cognitīvum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) pertaining to the acquisition of knowledge

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cognitīvus cognitīva cognitīvum cognitīvī cognitīvae cognitīva
Genitive cognitīvī cognitīvae cognitīvī cognitīvōrum cognitīvārum cognitīvōrum
Dative cognitīvō cognitīvō cognitīvīs
Accusative cognitīvum cognitīvam cognitīvum cognitīvōs cognitīvās cognitīva
Ablative cognitīvō cognitīvā cognitīvō cognitīvīs
Vocative cognitīve cognitīva cognitīvum cognitīvī cognitīvae cognitīva

Descendants[edit]

  • English: cognitive
  • French: cognitif
  • German: kognitiv
  • Italian: cognitivo
  • Portuguese: cognitivo
  • Spanish: cognitivo

References[edit]