comhréir

Irish

Etymology

From Old Irish comríar (“submission”), from com- (“con-, co-”) and ríar (“wish, demand”).

Noun

comhréir f (genitive singular comhréire, nominative plural comhréirí)

1. proportion, harmony, accordance
2. syntax

Declension

Declension of comhréir

Second declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative comhréir comhréirí Vocative a chomhréir a chomhréirí Genitive comhréire comhréirí Dative comhréir comhréirí

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an chomhréir na comhréirí Genitive na comhréire na gcomhréirí Dative leis an gcomhréir don chomhréir leis na comhréirí

Derived terms

• comhréireach (“proportional”, adjective)
• comhréireacht f (“proportionality”)

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “comhréir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “comríar”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language