comparco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

comparcō (present infinitive comparcere, perfect active comparsī); third conjugation, no supine stem

  1. Alternative form of compercō

Conjugation[edit]

   Conjugation of comparcō (third conjugation, no supine stem)
indicative singular plural
first second third first second third
active present comparcō comparcis comparcit comparcimus comparcitis comparcunt
imperfect comparcēbam comparcēbās comparcēbat comparcēbāmus comparcēbātis comparcēbant
future comparcam comparcēs comparcet comparcēmus comparcētis comparcent
perfect comparsī comparsistī comparsit comparsimus comparsistis comparsērunt,
comparsēre
pluperfect comparseram comparserās comparserat comparserāmus comparserātis comparserant
future perfect comparserō comparseris comparserit comparserimus comparseritis comparserint
passive present comparcor comparceris,
comparcere
comparcitur comparcimur comparciminī comparcuntur
imperfect comparcēbar comparcēbāris,
comparcēbāre
comparcēbātur comparcēbāmur comparcēbāminī comparcēbantur
future comparcar comparcēris,
comparcēre
comparcētur comparcēmur comparcēminī comparcentur
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present comparcam comparcās comparcat comparcāmus comparcātis comparcant
imperfect comparcerem comparcerēs comparceret comparcerēmus comparcerētis comparcerent
perfect comparserim comparserīs comparserit comparserīmus comparserītis comparserint
pluperfect comparsissem comparsissēs comparsisset comparsissēmus comparsissētis comparsissent
passive present comparcar comparcāris,
comparcāre
comparcātur comparcāmur comparcāminī comparcantur
imperfect comparcerer comparcerēris,
comparcerēre
comparcerētur comparcerēmur comparcerēminī comparcerentur
imperative singular plural
first second third first second third
active present comparce comparcite
future comparcitō comparcitō comparcitōte comparcuntō
passive present comparcere comparciminī
future comparcitor comparcitor comparcuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives comparcere comparsisse comparcī
participles comparcēns comparcendus,
comparcundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
comparcendī comparcendō comparcendum comparcendō

References[edit]

  • comparco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • comparco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers