comutat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of comuta.
Noun[edit]
comutat n (plural comutaturi)
Declension[edit]
Declension of comutat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) comutat | comutatul | (niște) comutaturi | comutaturile |
genitive/dative | (unui) comutat | comutatului | (unor) comutaturi | comutaturilor |
vocative | comutatule | comutaturilor |
Verb[edit]
comutat (past participle of comuta)
- past participle of comuta