conciliatorist
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From conciliator + -ist.
Noun[edit]
conciliatorist m (plural conciliatoriști)
Declension[edit]
Declension of conciliatorist
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) conciliatorist | conciliatoristul | (niște) conciliatoriști | conciliatoriștii |
genitive/dative | (unui) conciliatorist | conciliatoristului | (unor) conciliatoriști | conciliatoriștilor |
vocative | conciliatoristule | conciliatoriștilor |