concitandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of concitō.
Participle[edit]
concitandus (feminine concitanda, neuter concitandum); first/second-declension participle
- which is to be roused
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concitandus | concitanda | concitandum | concitandī | concitandae | concitanda | |
Genitive | concitandī | concitandae | concitandī | concitandōrum | concitandārum | concitandōrum | |
Dative | concitandō | concitandō | concitandīs | ||||
Accusative | concitandum | concitandam | concitandum | concitandōs | concitandās | concitanda | |
Ablative | concitandō | concitandā | concitandō | concitandīs | |||
Vocative | concitande | concitanda | concitandum | concitandī | concitandae | concitanda |