conticesco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From conticeō +‎ -scō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

conticēscō (present infinitive conticēscere, perfect active conticuī); third conjugation, no supine stem

  1. to fall silent
    Synonyms: sileō, taceō
  2. to come to rest, decline, stop (stop working)
    Synonyms: cessō, subsistō, dēsistō, remittō, dēsinō
  3. (transitive) to silence
    Synonyms: sōpiō, taceō, domō, sēdō, sileō

Conjugation[edit]

   Conjugation of conticēscō (third conjugation, no supine stem)
indicative singular plural
first second third first second third
active present conticēscō conticēscis conticēscit conticēscimus conticēscitis conticēscunt
imperfect conticēscēbam conticēscēbās conticēscēbat conticēscēbāmus conticēscēbātis conticēscēbant
future conticēscam conticēscēs conticēscet conticēscēmus conticēscētis conticēscent
perfect conticuī conticuistī conticuit conticuimus conticuistis conticuērunt,
conticuēre
pluperfect conticueram conticuerās conticuerat conticuerāmus conticuerātis conticuerant
future perfect conticuerō conticueris conticuerit conticuerimus conticueritis conticuerint
passive present conticēscor conticēsceris,
conticēscere
conticēscitur conticēscimur conticēsciminī conticēscuntur
imperfect conticēscēbar conticēscēbāris,
conticēscēbāre
conticēscēbātur conticēscēbāmur conticēscēbāminī conticēscēbantur
future conticēscar conticēscēris,
conticēscēre
conticēscētur conticēscēmur conticēscēminī conticēscentur
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present conticēscam conticēscās conticēscat conticēscāmus conticēscātis conticēscant
imperfect conticēscerem conticēscerēs conticēsceret conticēscerēmus conticēscerētis conticēscerent
perfect conticuerim conticuerīs conticuerit conticuerīmus conticuerītis conticuerint
pluperfect conticuissem conticuissēs conticuisset conticuissēmus conticuissētis conticuissent
passive present conticēscar conticēscāris,
conticēscāre
conticēscātur conticēscāmur conticēscāminī conticēscantur
imperfect conticēscerer conticēscerēris,
conticēscerēre
conticēscerētur conticēscerēmur conticēscerēminī conticēscerentur
imperative singular plural
first second third first second third
active present conticēsce conticēscite
future conticēscitō conticēscitō conticēscitōte conticēscuntō
passive present conticēscere conticēsciminī
future conticēscitor conticēscitor conticēscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives conticēscere conticuisse conticēscī
participles conticēscēns conticēscendus,
conticēscundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
conticēscendī conticēscendō conticēscendum conticēscendō

Derived terms[edit]

References[edit]

  • conticesco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • conticesco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • conticesco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.