contionans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of cōntiōnor.
Participle[edit]
cōntiōnāns (genitive cōntiōnantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōntiōnāns | cōntiōnantēs | cōntiōnantia | ||
Genitive | cōntiōnantis | cōntiōnantium | |||
Dative | cōntiōnantī | cōntiōnantibus | |||
Accusative | cōntiōnantem | cōntiōnāns | cōntiōnantēs cōntiōnantīs |
cōntiōnantia | |
Ablative | cōntiōnante cōntiōnantī1 |
cōntiōnantibus | |||
Vocative | cōntiōnāns | cōntiōnantēs | cōntiōnantia |
1When used purely as an adjective.