contradicens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of contrādīcō (“speak against”)
Participle[edit]
contrādīcēns (genitive contrādīcentis); third-declension one-termination participle
- gainsaying; speaking against
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | contrādīcēns | contrādīcentēs | contrādīcentia | ||
Genitive | contrādīcentis | contrādīcentium | |||
Dative | contrādīcentī | contrādīcentibus | |||
Accusative | contrādīcentem | contrādīcēns | contrādīcentēs contrādīcentīs |
contrādīcentia | |
Ablative | contrādīcente contrādīcentī1 |
contrādīcentibus | |||
Vocative | contrādīcēns | contrādīcentēs | contrādīcentia |
1When used purely as an adjective.