criminaliseren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌkri.mi.naː.liˈseː.rə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: cri‧mi‧na‧li‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb[edit]

criminaliseren

  1. (transitive) to criminalise

Inflection[edit]

Conjugation of criminaliseren (weak)
infinitive criminaliseren
past singular criminaliseerde
past participle gecriminaliseerd
infinitive criminaliseren
gerund criminaliseren n
present tense past tense
1st person singular criminaliseer criminaliseerde
2nd person sing. (jij) criminaliseert criminaliseerde
2nd person sing. (u) criminaliseert criminaliseerde
2nd person sing. (gij) criminaliseert criminaliseerde
3rd person singular criminaliseert criminaliseerde
plural criminaliseren criminaliseerden
subjunctive sing.1 criminalisere criminaliseerde
subjunctive plur.1 criminaliseren criminaliseerden
imperative sing. criminaliseer
imperative plur.1 criminaliseert
participles criminaliserend gecriminaliseerd
1) Archaic.

Derived terms[edit]