decarno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dē- +‎ carō +‎ .

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēcarnō (present infinitive dēcarnāre, perfect active dēcarnāvī, supine dēcarnātum); first conjugation

  1. To strip the hide, skin, flay
    • c. 360 CE – 400 CE, Vegetius, Ars Veterinaria 2.27.2
    • Apicius Caelius, De Re Coquinaria 7.9:
      Perna:
      Pernam, ubi eam cum caricis plurimis elixaveris et tribus lauri foliis, detracta cute tessellatim incidis et melle complebis. deinde farinam oleo subactam contexes et ei corium reddis ut, cum farina cocta fuerit, eximas furno ut est et inferes
      Pernae cocturam: ex aqua cum caricis cocta simpliciter, ut solet, inlata cum buccellis, caroeno vel condito. melius, si cum musteis.
      Petasonem ex musteis: petasonem elixas cum bilibri hordei et caricis XXV. cum elixatus fuerit, decarnas et arvillam illius candenti vatillo uris et melle contingis. quod melius, missum in furnum, melle oblinas. cum coloraverit, mittis in caccabum passum, piper, fasciculum rutae, merum, temperas. cum fuerit temperatum, dimidium in petasonem perfundis et aliam partem piperati, buccellas musteorum fractas perfundis. cum sorbuerint, quod mustei recusaverint, petasoni refundis.
      Laridi coctura: tectum aqua cum multo anetho coques, oleum modicum distillabis et modicum salis.

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēcarnō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēcarnō dēcarnās dēcarnat dēcarnāmus dēcarnātis dēcarnant
imperfect dēcarnābam dēcarnābās dēcarnābat dēcarnābāmus dēcarnābātis dēcarnābant
future dēcarnābō dēcarnābis dēcarnābit dēcarnābimus dēcarnābitis dēcarnābunt
perfect dēcarnāvī dēcarnāvistī dēcarnāvit dēcarnāvimus dēcarnāvistis dēcarnāvērunt,
dēcarnāvēre
pluperfect dēcarnāveram dēcarnāverās dēcarnāverat dēcarnāverāmus dēcarnāverātis dēcarnāverant
future perfect dēcarnāverō dēcarnāveris dēcarnāverit dēcarnāverimus dēcarnāveritis dēcarnāverint
passive present dēcarnor dēcarnāris,
dēcarnāre
dēcarnātur dēcarnāmur dēcarnāminī dēcarnantur
imperfect dēcarnābar dēcarnābāris,
dēcarnābāre
dēcarnābātur dēcarnābāmur dēcarnābāminī dēcarnābantur
future dēcarnābor dēcarnāberis,
dēcarnābere
dēcarnābitur dēcarnābimur dēcarnābiminī dēcarnābuntur
perfect dēcarnātus + present active indicative of sum
pluperfect dēcarnātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēcarnātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēcarnem dēcarnēs dēcarnet dēcarnēmus dēcarnētis dēcarnent
imperfect dēcarnārem dēcarnārēs dēcarnāret dēcarnārēmus dēcarnārētis dēcarnārent
perfect dēcarnāverim dēcarnāverīs dēcarnāverit dēcarnāverīmus dēcarnāverītis dēcarnāverint
pluperfect dēcarnāvissem dēcarnāvissēs dēcarnāvisset dēcarnāvissēmus dēcarnāvissētis dēcarnāvissent
passive present dēcarner dēcarnēris,
dēcarnēre
dēcarnētur dēcarnēmur dēcarnēminī dēcarnentur
imperfect dēcarnārer dēcarnārēris,
dēcarnārēre
dēcarnārētur dēcarnārēmur dēcarnārēminī dēcarnārentur
perfect dēcarnātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēcarnātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēcarnā dēcarnāte
future dēcarnātō dēcarnātō dēcarnātōte dēcarnantō
passive present dēcarnāre dēcarnāminī
future dēcarnātor dēcarnātor dēcarnantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēcarnāre dēcarnāvisse dēcarnātūrum esse dēcarnārī dēcarnātum esse dēcarnātum īrī
participles dēcarnāns dēcarnātūrus dēcarnātus dēcarnandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēcarnandī dēcarnandō dēcarnandum dēcarnandō dēcarnātum dēcarnātū

References[edit]

  • decarno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • decarno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.