delekti

Esperanto

Etymology

Derived from Latin dēlicātus (“giving pleasure, delightful, soft, luxurious, delicate”), from dēliciae (“pleasure, delight, luxury”), from delicere (“to allure”), from de (“away”) + lacere (“to allure, entice”).

Pronunciation

• IPA^(key): [deˈlekti]
• Rhymes: -ekti
• Hyphenation: de‧lek‧ti

Verb

delekti (present delektas, past delektis, future delektos, conditional delektus, volitive delektu)

1. (transitive) to delight
   • 1956, Kálmán Kalocsay, Ezopa Saĝo [Aesop's Wisdom]:

     La paŝtisto pri l'ondaro sin delektis kun admiro.

     The shepherd of the waves delighted in admiration.

Conjugation

Conjugation of delekti present past future singular plural singular plural singular plural tense delektas delektis delektos active participle delektanta delektantaj delektinta delektintaj delektonta delektontaj acc. delektantan delektantajn delektintan delektintajn delektontan delektontajn passive participle delektata delektataj delektita delektitaj delektota delektotaj acc. delektatan delektatajn delektitan delektitajn delektotan delektotajn nominal active participle delektanto delektantoj delektinto delektintoj delektonto delektontoj acc. delektanton delektantojn delektinton delektintojn delektonton delektontojn nominal passive participle delektato delektatoj delektito delektitoj delektoto delektotoj acc. delektaton delektatojn delektiton delektitojn delektoton delektotojn adverbial active participle delektante delektinte delektonte adverbial passive participle delektate delektite delektote infinitive delekti imperative delektu conditional delektus

Derived terms

• delektiĝi
• delektinda