deminuo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From dē- +‎ minuō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dēminuō (present infinitive dēminuere, perfect active dēminuī, supine dēminūtum); third conjugation

  1. to make smaller
  2. to diminish, lessen or reduce
    Synonyms: diminuō, imminuō, minuō, tenuō, premō, corripiō
    Antonyms: augeō, amplificō, extendō, accumulō, cumulō, multiplicō
  3. to weaken
  4. to curtail
  5. to deduct or deprive

Conjugation[edit]

   Conjugation of dēminuō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēminuō dēminuis dēminuit dēminuimus dēminuitis dēminuunt
imperfect dēminuēbam dēminuēbās dēminuēbat dēminuēbāmus dēminuēbātis dēminuēbant
future dēminuam dēminuēs dēminuet dēminuēmus dēminuētis dēminuent
perfect dēminuī dēminuistī dēminuit dēminuimus dēminuistis dēminuērunt,
dēminuēre
pluperfect dēminueram dēminuerās dēminuerat dēminuerāmus dēminuerātis dēminuerant
future perfect dēminuerō dēminueris dēminuerit dēminuerimus dēminueritis dēminuerint
passive present dēminuor dēminueris,
dēminuere
dēminuitur dēminuimur dēminuiminī dēminuuntur
imperfect dēminuēbar dēminuēbāris,
dēminuēbāre
dēminuēbātur dēminuēbāmur dēminuēbāminī dēminuēbantur
future dēminuar dēminuēris,
dēminuēre
dēminuētur dēminuēmur dēminuēminī dēminuentur
perfect dēminūtus + present active indicative of sum
pluperfect dēminūtus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēminūtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēminuam dēminuās dēminuat dēminuāmus dēminuātis dēminuant
imperfect dēminuerem dēminuerēs dēminueret dēminuerēmus dēminuerētis dēminuerent
perfect dēminuerim dēminuerīs dēminuerit dēminuerīmus dēminuerītis dēminuerint
pluperfect dēminuissem dēminuissēs dēminuisset dēminuissēmus dēminuissētis dēminuissent
passive present dēminuar dēminuāris,
dēminuāre
dēminuātur dēminuāmur dēminuāminī dēminuantur
imperfect dēminuerer dēminuerēris,
dēminuerēre
dēminuerētur dēminuerēmur dēminuerēminī dēminuerentur
perfect dēminūtus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēminūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēminue dēminuite
future dēminuitō dēminuitō dēminuitōte dēminuuntō
passive present dēminuere dēminuiminī
future dēminuitor dēminuitor dēminuuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēminuere dēminuisse dēminūtūrum esse dēminuī dēminūtum esse dēminūtum īrī
participles dēminuēns dēminūtūrus dēminūtus dēminuendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēminuendī dēminuendō dēminuendum dēminuendō dēminūtum dēminūtū

Derived terms[edit]

References[edit]

  • deminuo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • deminuo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • deminuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.