deponeren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch deponeren, from Latin dēpōnere.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
deponeren
- (transitive) to deposit, lay down
Inflection[edit]
Conjugation of deponeren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | deponeren | |||
past singular | deponeerde | |||
past participle | gedeponeerd | |||
infinitive | deponeren | |||
gerund | deponeren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | deponeer | deponeerde | ||
2nd person sing. (jij) | deponeert | deponeerde | ||
2nd person sing. (u) | deponeert | deponeerde | ||
2nd person sing. (gij) | deponeert | deponeerde | ||
3rd person singular | deponeert | deponeerde | ||
plural | deponeren | deponeerden | ||
subjunctive sing.1 | deponere | deponeerde | ||
subjunctive plur.1 | deponeren | deponeerden | ||
imperative sing. | deponeer | |||
imperative plur.1 | deponeert | |||
participles | deponerend | gedeponeerd | ||
1) Archaic. |