despărțiciune
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
despărțiciune f (plural despărțiciuni)
Declension[edit]
Declension of despărțiciune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) despărțiciune | despărțiciunea | (niște) despărțiciuni | despărțiciunile |
genitive/dative | (unei) despărțiciuni | despărțiciunii | (unor) despărțiciuni | despărțiciunilor |
vocative | despărțiciune, despărțiciuneo | despărțiciunilor |
References[edit]
- despărțiciune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN