deuteriu
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French deutérium.
Noun[edit]
deuteriu n (uncountable)
Declension[edit]
declension of deuteriu (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) deuteriu | deuteriul |
genitive/dative | (unui) deuteriu | deuteriului |
vocative | deuteriule |