dicturiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

dicturiēns (genitive dicturientis); third-declension one-termination participle

  1. present active participle of dicturiō

Inflection[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dicturiēns dicturientēs dicturientia
Genitive dicturientis dicturientium
Dative dicturientī dicturientibus
Accusative dicturientem dicturiēns dicturientēs dicturientia
Ablative dicturientī dicturientibus
Vocative dicturiēns dicturientēs dicturientia