dilek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Dilek

Maguindanao[edit]

Noun[edit]

dilek

  1. spear

Maltese[edit]

Root
d-l-k
6 terms

Etymology[edit]

From Arabic دَلَكَ (dalaka).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dilek (imperfect jidlek, past participle midluk, verbal noun dlik)

  1. to smear
  2. to anoint

Conjugation[edit]

    Conjugation of dilek
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m dlikt dlikt dilek dlikna dliktu dilku
f dilket
imperfect m nidlek tidlek jidlek nidilku tidilku jidilku
f tidlek
imperative idlek idilku

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish دیلك (dilek, a wish, request, demand),[1] from Ottoman Turkish دیله‌مك (dilemek, to wish for, to desire, to long for, to request), from Proto-Turkic *tilek (a wish, request), from *tile- (to wish), from *til (tongue),[2][3] equivalent to dile- +‎ -k.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /diˈlec/
  • (file)
  • Hyphenation: di‧lek

Noun[edit]

dilek (definite accusative dileği, plural dilekler)

  1. A desire, wish, request.
    Synonyms: istek, talep, rica, temenni, murat

Declension[edit]

Inflection
Nominative dilek
Definite accusative dileği
Singular Plural
Nominative dilek dilekler
Definite accusative dileği dilekleri
Dative dileğe dileklere
Locative dilekte dileklerde
Ablative dilekten dileklerden
Genitive dileğin dileklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dileğim dileklerim
2nd singular dileğin dileklerin
3rd singular dileği dilekleri
1st plural dileğimiz dileklerimiz
2nd plural dileğiniz dilekleriniz
3rd plural dilekleri dilekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dileğimi dileklerimi
2nd singular dileğini dileklerini
3rd singular dileğini dileklerini
1st plural dileğimizi dileklerimizi
2nd plural dileğinizi dileklerinizi
3rd plural dileklerini dileklerini
Dative
Singular Plural
1st singular dileğime dileklerime
2nd singular dileğine dileklerine
3rd singular dileğine dileklerine
1st plural dileğimize dileklerimize
2nd plural dileğinize dileklerinize
3rd plural dileklerine dileklerine
Locative
Singular Plural
1st singular dileğimde dileklerimde
2nd singular dileğinde dileklerinde
3rd singular dileğinde dileklerinde
1st plural dileğimizde dileklerimizde
2nd plural dileğinizde dileklerinizde
3rd plural dileklerinde dileklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular dileğimden dileklerimden
2nd singular dileğinden dileklerinden
3rd singular dileğinden dileklerinden
1st plural dileğimizden dileklerimizden
2nd plural dileğinizden dileklerinizden
3rd plural dileklerinden dileklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular dileğimin dileklerimin
2nd singular dileğinin dileklerinin
3rd singular dileğinin dileklerinin
1st plural dileğimizin dileklerimizin
2nd plural dileğinizin dileklerinizin
3rd plural dileklerinin dileklerinin

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “دیلك”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 939
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*dɨl / *dil”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “dilek”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]

  • dilek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu