donnaigh

Irish

Alternative forms

• donn

Etymology

From donn (“brown”) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

donnaigh (present analytic donnaíonn, future analytic donnóidh, verbal noun donnú, past participle donnaithe)

1. (transitive, intransitive, cooking) to brown
2. (transitive, intransitive) to bronze, tan
3. (transitive, intransitive) to rust

Conjugation

conjugation of donnaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	donnaím	donnaíonn tú; donnaír†	donnaíonn sé, sí	donnaímid; donnaíonn muid	donnaíonn sibh	donnaíonn siad; donnaíd†	a dhonnaíonn; a dhonnaíos / a ndonnaíonn*; a ndonnaíos*	donnaítear
	past	dhonnaigh mé; dhonnaíos	dhonnaigh tú; dhonnaís	dhonnaigh sé, sí	dhonnaíomar; dhonnaigh muid	dhonnaigh sibh; dhonnaíobhair	dhonnaigh siad; dhonnaíodar	a dhonnaigh / ar dhonnaigh*	donnaíodh
	past habitual	dhonnaínn / ndonnaínn‡‡	dhonnaíteá / ndonnaíteᇇ	dhonnaíodh sé, sí / ndonnaíodh sé, s퇇	dhonnaímis; dhonnaíodh muid / ndonnaímis‡‡; ndonnaíodh muid‡‡	dhonnaíodh sibh / ndonnaíodh sibh‡‡	dhonnaídís; dhonnaíodh siad / ndonnaídís‡‡; ndonnaíodh siad‡‡	a dhonnaíodh / a ndonnaíodh*	dhonnaítí / ndonnaít퇇
future		donnóidh mé; donnód; donnóchaidh mé†	donnóidh tú; donnóir†; donnóchaidh tú†	donnóidh sé, sí; donnóchaidh sé, sí†	donnóimid; donnóidh muid; donnóchaimid†; donnóchaidh muid†	donnóidh sibh; donnóchaidh sibh†	donnóidh siad; donnóid†; donnóchaidh siad†	a dhonnóidh; a dhonnós; a dhonnóchaidh†; a dhonnóchas† / a ndonnóidh*; a ndonnós*; a ndonnóchaidh*†; a ndonnóchas*†	donnófar; donnóchar†
conditional		dhonnóinn; dhonnóchainn† / ndonnóinn‡‡; ndonnóchainn†‡‡	dhonnófá; dhonnóchthᆠ/ ndonnófᇇ; ndonnóchthᆇ‡	dhonnódh sé, sí; dhonnóchadh sé, s토/ ndonnódh sé, s퇇; ndonnóchadh sé, s톇‡	dhonnóimis; dhonnódh muid; dhonnóchaimis†; dhonnóchadh muid† / ndonnóimis‡‡; ndonnódh muid‡‡; ndonnóchaimis†‡‡; ndonnóchadh muid†‡‡	dhonnódh sibh; dhonnóchadh sibh† / ndonnódh sibh‡‡; ndonnóchadh sibh†‡‡	dhonnóidís; dhonnódh siad; dhonnóchadh siad† / ndonnóidís‡‡; ndonnódh siad‡‡; ndonnóchadh siad†‡‡	a dhonnódh; a dhonnóchadh† / a ndonnódh*; a ndonnóchadh*†	dhonnófaí; dhonnóchtha토/ ndonnófa퇇; ndonnóchtha톇‡
subjunctive	present	go ndonnaí mé; go ndonnaíod†	go ndonnaí tú; go ndonnaír†	go ndonnaí sé, sí	go ndonnaímid; go ndonnaí muid	go ndonnaí sibh	go ndonnaí siad; go ndonnaíd†	—	go ndonnaítear
	past	dá ndonnaínn	dá ndonnaíteá	dá ndonnaíodh sé, sí	dá ndonnaímis; dá ndonnaíodh muid	dá ndonnaíodh sibh	dá ndonnaídís; dá ndonnaíodh siad	—	dá ndonnaítí
imperative		donnaím	donnaigh	donnaíodh sé, sí	donnaímis	donnaígí; donnaídh†	donnaídís	—	donnaítear
verbal noun		donnú
past participle		donnaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
donnaigh	dhonnaigh	ndonnaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “donnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “donnaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “donnaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.