dopełnienie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From dopełnić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔ.pɛwˈɲɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: do‧peł‧nie‧nie

Noun[edit]

dopełnienie n

  1. verbal noun of dopełnić
  2. complement (something which completes)
  3. fulfilment (the act of consummating a promise)
  4. (grammar) object
    Synonym: przedmiot
    Coordinate term: podmiot
  5. (set theory) complement

Declension[edit]

Declension of dopełnienie
singular plural
nominative dopełnienie dopełnienia
genitive dopełnienia dopełnień
dative dopełnieniu dopełnieniom
accusative dopełnienie dopełnienia
instrumental dopełnieniem dopełnieniami
locative dopełnieniu dopełnieniach
vocative dopełnienie dopełnienia

Further reading[edit]

  • dopełnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopełnienie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dopełnienie&oldid=76257617"