dostateczny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From dostatek +‎ -ny.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
  • Syllabification: do‧sta‧tecz‧ny

Adjective[edit]

dostateczny (not comparable, derived adverb dostatecznie)

  1. sufficient, adequate
    Antonym: niedostateczny

Declension[edit]

Declension of dostateczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dostateczny dostateczna dostateczne dostateczni dostateczne
genitive dostatecznego dostatecznej dostatecznego dostatecznych
dative dostatecznemu dostatecznej dostatecznemu dostatecznym
accusative dostatecznego dostateczny dostateczną dostateczne dostatecznych dostateczne
instrumental dostatecznym dostateczną dostatecznym dostatecznymi
locative dostatecznym dostatecznej dostatecznym dostatecznych

Noun[edit]

dostateczny m inan

  1. (education) C (the letter grade assigned) [+ z (genitive) = in what subject]
    Synonym: trójka

Declension[edit]

Declension of dostateczny
singular plural
nominative dostateczny dostateczne
genitive dostatecznego dostatecznych
dative dostatecznemu dostatecznym
accusative dostateczny dostateczne
instrumental dostatecznym dostatecznymi
locative dostatecznym dostatecznych
vocative dostateczny dostateczne

Related terms[edit]

adjective

Further reading[edit]

  • dostateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dostateczny in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dostateczny&oldid=78080633"