dręczycielka

Polish

Etymology

From dręczyciel +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /drɛn.t͡ʂɨˈt͡ɕɛl.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlka
• Syllabification: drę‧czy‧ciel‧ka

Noun

dręczycielka f (male equivalent dręczyciel)

1. female equivalent of dręczyciel (“tormentor”) (female person who torments)

Declension

Declension of dręczycielka

	singular	plural
nominative	dręczycielka	dręczycielki
genitive	dręczycielki	dręczycielek
dative	dręczycielce	dręczycielkom
accusative	dręczycielkę	dręczycielki
instrumental	dręczycielką	dręczycielkami
locative	dręczycielce	dręczycielkach
vocative	dręczycielko	dręczycielki

Related terms

noun

• udręka

 

verbs

• dręczyć
• udręczać
• udręczyć
• zadręczać
• zadręczyć

 

Further reading

• dręczycielka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dręczycielka in Polish dictionaries at PWN