duru

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Anguthimri[edit]

Noun[edit]

duru

  1. (Mpakwithi) four-prong spear

References[edit]

  • Terry Crowley, The Mpakwithi dialect of Anguthimri (1981), page 185

Asturian[edit]

Etymology[edit]

From Latin dūrus.

Adjective[edit]

duru m sg (feminine singular dura, neuter singular duro, masculine plural duros, feminine plural dures)

  1. hard

Related terms[edit]

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

Deverbal of dur- (to stand) +‎ -u.[1]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Adjective[edit]

duru (comparative daha duru, superlative ən duru, intensive dumduru)

  1. liquid, fluid (existing in the physical state of a liquid)
    Synonym: sıyıq
    1. watery
      Synonym: sulu
  2. clear
    1. transparent in colour; not muddy or turbid (e.g. of water)
      Synonym: şəffaf
      Antonym: bulanıq
    2. bright; luminous; not dark or obscured (e.g. of eyes)
      Synonym: aydın
  3. net (remaining after expenses or deductions)
    Synonyms: xalis, təmiz

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Sevortjan, E. V. (1980) Etimologičeskij slovarʹ tjurkskix jazykov [Etymological Dictionary of Turkic Languages] (in Russian), volume 3, Moscow: Nauka, page 302

Further reading[edit]

  • duru” in Obastan.com.

Fijian[edit]

Noun[edit]

duru

  1. knee

Latvian[edit]

Verb[edit]

duru

  1. first-person singular present indicative of durt

Old English[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *dur, from Proto-Germanic *durz.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

duru f

  1. door
  2. opening

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Middle English: dore, doire, dure, dur
    • English: door
    • Scots: dure, dur
    • Yola: dher

Old Saxon[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *dur.

Noun[edit]

duru f

  1. door

Declension[edit]


Descendants[edit]

  • Middle Low German: dȫr, dȫre
    • Low German:
      • German Low German:
        Hamburgisch: Dör
        Westphalian:
        Westmünsterländisch: Dööre, Döör
    • Plautdietsch: Däa

Papiamentu[edit]

Etymology[edit]

From Portuguese duro and Spanish duro.

Adjective[edit]

duru

  1. tough, rough
  2. hard

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈdu.ru/
  • Rhymes: -uru
  • Syllabification: du‧ru

Noun[edit]

duru m inan

  1. genitive singular of dur

Romanian[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

duru

  1. third-person singular simple perfect indicative of durea

Sardinian[edit]

Etymology[edit]

From Latin dūrus. Compare Italian duro.

Adjective[edit]

duru

  1. hard

Sicilian[edit]

Etymology[edit]

From Latin dūrus.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈdu.ɾu/
  • Hyphenation: dù‧ru

Adjective[edit]

duru (feminine singular dura, masculine and feminine plural duri)

  1. hard
  2. tough

Antonyms[edit]

Tausug[edit]

Etymology[edit]

From *dudu.

Noun[edit]

duru

  1. breast

Xhosa[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Afrikaans duur.

Relative[edit]

-dúru

  1. expensive

Inflection[edit]

Relative concord
Modifier Copulative
positive negative positive negative
1st singular endiduru endingeduru ndiduru andiduru
2nd singular oduru ongeduru uduru awuduru
1st plural esiduru esingeduru siduru asiduru
2nd plural eniduru eningeduru niduru aniduru
Class 1 oduru ongeduru uduru akaduru
Class 2 abaduru abangeduru baduru abaduru
Class 3 oduru ongeduru uduru awuduru
Class 4 eduru engeduru iduru ayiduru
Class 5 eliduru elingeduru liduru aliduru
Class 6 aduru angeduru aduru awaduru
Class 7 esiduru esingeduru siduru asiduru
Class 8 eziduru ezingeduru ziduru aziduru
Class 9 eduru engeduru iduru ayiduru
Class 10 eziduru ezingeduru ziduru aziduru
Class 11 oluduru olungeduru luduru aluduru
Class 14 obuduru obungeduru buduru abuduru
Class 15 okuduru okungeduru kuduru akuduru
Class 17 okuduru okungeduru kuduru akuduru