dziękczynny

Polish

Etymology

From dziękczynić +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɛŋˈkt͡ʂɨn.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨnnɨ
• Syllabification: dzięk‧czyn‧ny

Adjective

dziękczynny (not comparable, derived adverb dziękczynnie)

1. (formal) thankful

Declension

Declension of dziękczynny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziękczynny		dziękczynna	dziękczynne	dziękczynni	dziękczynne
genitive	dziękczynnego		dziękczynnej	dziękczynnego	dziękczynnych
dative	dziękczynnemu		dziękczynnej	dziękczynnemu	dziękczynnym
accusative	dziękczynnego	dziękczynny	dziękczynną	dziękczynne	dziękczynnych	dziękczynne
instrumental	dziękczynnym		dziękczynną	dziękczynnym	dziękczynnymi
locative	dziękczynnym		dziękczynnej	dziękczynnym	dziękczynnych

Derived terms

noun

• dziękczynność

 

Related terms

noun

• dziękczynienie

 

verb

• dziękczynić

 

Further reading

• dziękczynny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziękczynny in Polish dictionaries at PWN