dziegieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *degъtь, from Proto-Balto-Slavic *degut(j)as, from Proto-Indo-European *dʰegʷʰ-. By surface analysis, deverbal from dźgać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈd͡ʑɛ.ɡjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɡjɛt͡ɕ
  • Syllabification: dzie‧gieć

Noun[edit]

dziegieć m inan

  1. (singular only) tar
    Synonym: smoła

Declension[edit]

Declension of dziegieć
singular
nominative dziegieć
genitive dziegciu
dative dziegciowi
accusative dziegieć
instrumental dziegciem
locative dziegciu
vocative dziegciu

Further reading[edit]

  • dziegieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziegieć in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dziegieć&oldid=78324092"