eignaðr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Past participle of eigna.
Participle[edit]
eignaðr
- having possessions or property
Declension[edit]
Strong declension of eignaðr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | eignaðr | eignuð | eignat |
| accusative | eignaðan | eignaða | eignat |
| dative | eignuðum | eignaðri | eignuðu |
| genitive | eignaðs | eignaðrar | eignaðs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | eignaðir | eignaðar | eignuð |
| accusative | eignaða | eignaðar | eignuð |
| dative | eignuðum | eignuðum | eignuðum |
| genitive | eignaðra | eignaðra | eignaðra |
Weak declension of eignaðr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | eignaði | eignaða | eignaða |
| accusative | eignaða | eignuðu | eignaða |
| dative | eignaða | eignuðu | eignaða |
| genitive | eignaða | eignuðu | eignaða |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | eignuðu | eignuðu | eignuðu |
| accusative | eignuðu | eignuðu | eignuðu |
| dative | eignuðum | eignuðum | eignuðum |
| genitive | eignuðu | eignuðu | eignuðu |
References[edit]
- eignaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.