eindeloos

Dutch

Etymology

From Middle Dutch endeloes, from Old Dutch *endilōs, from Proto-Germanic *andijalausaz, equivalent to einde (“end”) +‎ -loos (“-less”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛi̯n.dəˌloːs/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ein‧de‧loos

Adjective

eindeloos (comparative eindelozer, superlative meest eindeloos or eindeloost)

1. endless

   Het uitzicht over de oceaan leek eindeloos te zijn.

   The view over the ocean seemed endless.

   Na een lange wandeling waren er nog eindeloze paden te verkennen.

   After a long hike, there were still endless trails to explore.

   Het gesprek ging door met een eindeloze stroom van vragen en antwoorden.

   The conversation continued with an endless flow of questions and answers.

   De reis door de woestijn leek een eindeloze ervaring.

   The journey through the desert felt like an endless experience.

Inflection

Inflection of eindeloos
uninflected	eindeloos
inflected	eindeloze
comparative	eindelozer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eindeloos	eindelozer	het eindeloost het eindelooste
indefinite	m./f. sing.	eindeloze	eindelozere	eindelooste
	n. sing.	eindeloos	eindelozer	eindelooste
	plural	eindeloze	eindelozere	eindelooste
definite		eindeloze	eindelozere	eindelooste
partitive		eindeloos	eindelozers	—

Synonyms

• altijddurend

Derived terms

• eindeloosheid