einriði
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
einriði m
- used of Thor; literally “one who rides alone”
Declension[edit]
Declension of einriði (weak an-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | einriði | einriðinn | einriðar | einriðarnir |
accusative | einriða | einriðann | einriða | einriðana |
dative | einriða | einriðanum | einriðum | einriðunum |
genitive | einriða | einriðans | einriða | einriðanna |
Descendants[edit]
- Old Swedish: ainriþi