emutatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of ēmūtō
Participle[edit]
ēmūtātus (feminine ēmūtāta, neuter ēmūtātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēmūtātus | ēmūtāta | ēmūtātum | ēmūtātī | ēmūtātae | ēmūtāta | |
Genitive | ēmūtātī | ēmūtātae | ēmūtātī | ēmūtātōrum | ēmūtātārum | ēmūtātōrum | |
Dative | ēmūtātō | ēmūtātō | ēmūtātīs | ||||
Accusative | ēmūtātum | ēmūtātam | ēmūtātum | ēmūtātōs | ēmūtātās | ēmūtāta | |
Ablative | ēmūtātō | ēmūtātā | ēmūtātō | ēmūtātīs | |||
Vocative | ēmūtāte | ēmūtāta | ēmūtātum | ēmūtātī | ēmūtātae | ēmūtāta |