encamiñar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: encaminar

Galician[edit]

Etymology[edit]

From en- +‎ camiño (“way, road”) +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

encamiñar (first-person singular present encamiño, first-person singular preterite encamiñei, past participle encamiñado)

  1. to route
    Synonym: enviar
  2. to lead, direct
    Synonym: dirixir

Conjugation[edit]

    Conjugation of encamiñar
Singular Plural
First-person
(eu) 		Second-person
(ti) 		Third-person
(el / ela / Vde.) 		First-person
(nós) 		Second-person
(vós) 		Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal encamiñar
Personal encamiñar encamiñares encamiñar encamiñarmos encamiñardes encamiñaren
Gerund
encamiñando
Past participle
Masculine encamiñado encamiñados
Feminine encamiñada encamiñadas
Indicative
Present encamiño encamiñas encamiña encamiñamos encamiñades encamiñan
Imperfect encamiñaba encamiñabas encamiñaba encamiñabamos encamiñabades encamiñaban
Preterite encamiñei encamiñaches encamiñou encamiñamos encamiñastes encamiñaron
Pluperfect encamiñara encamiñaras encamiñara encamiñaramos encamiñarades encamiñaran
Future encamiñarei encamiñarás encamiñará encamiñaremos encamiñaredes encamiñarán
Conditional encamiñaría encamiñarías encamiñaría encamiñariamos encamiñariades encamiñarían
Subjunctive
Present encamiñe encamiñes encamiñe encamiñemos encamiñedes encamiñen
Imperfect encamiñase encamiñases encamiñase encamiñásemos encamiñásedes encamiñasen
Future encamiñar encamiñares encamiñar encamiñarmos encamiñardes encamiñaren
Imperative
Affirmative encamiña encamiñe encamiñemos encamiñade encamiñen
Negative (non) non encamiñes non encamiñe non encamiñemos non encamiñedes non encamiñen

Further reading[edit]

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=encamiñar&oldid=76365321"