enmanigi

Esperanto

Etymology

From en- +‎ mano +‎ -igi.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): [enmaˈniɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: en‧ma‧ni‧gi

Verb

enmanigi (present enmanigas, past enmanigis, future enmanigos, conditional enmanigus, volitive enmanigu)

1. (transitive) to hand (give, pass or transmit with the hand)
   • 2009, Trevor Steele, Kvazaŭ ĉio dependus de mi:

     Post la aplaŭdo por Kurt, Mühsam enmanigis la paperon al la prezidanto Ernst Toller kaj evidente flustris, ke io estas transdonenda.

     After the applause for Kurt, Mühsam handed the paper to the president Ernst Toller and obviously whispered that something was to be handed over.

Conjugation

Conjugation of enmanigi present past future singular plural singular plural singular plural tense enmanigas enmanigis enmanigos active participle enmaniganta enmanigantaj enmaniginta enmanigintaj enmanigonta enmanigontaj acc. enmanigantan enmanigantajn enmanigintan enmanigintajn enmanigontan enmanigontajn passive participle enmanigata enmanigataj enmanigita enmanigitaj enmanigota enmanigotaj acc. enmanigatan enmanigatajn enmanigitan enmanigitajn enmanigotan enmanigotajn nominal active participle enmaniganto enmanigantoj enmaniginto enmanigintoj enmanigonto enmanigontoj acc. enmaniganton enmanigantojn enmaniginton enmanigintojn enmanigonton enmanigontojn nominal passive participle enmanigato enmanigatoj enmanigito enmanigitoj enmanigoto enmanigotoj acc. enmanigaton enmanigatojn enmanigiton enmanigitojn enmanigoton enmanigotojn adverbial active participle enmanigante enmaniginte enmanigonte adverbial passive participle enmanigate enmanigite enmanigote infinitive enmanigi imperative enmanigu conditional enmanigus