erkölcstelen
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
erkölcs (“morality”) + -telen (“-less, without”)
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
erkölcstelen (comparative erkölcstelenebb, superlative legerkölcstelenebb)
Declension[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | erkölcstelen | erkölcstelenek |
accusative | erkölcstelent | erkölcsteleneket |
dative | erkölcstelennek | erkölcsteleneknek |
instrumental | erkölcstelennel | erkölcstelenekkel |
causal-final | erkölcstelenért | erkölcstelenekért |
translative | erkölcstelenné | erkölcstelenekké |
terminative | erkölcstelenig | erkölcstelenekig |
essive-formal | erkölcstelenként | erkölcstelenekként |
essive-modal | erkölcstelenül | — |
inessive | erkölcstelenben | erkölcstelenekben |
superessive | erkölcstelenen | erkölcsteleneken |
adessive | erkölcstelennél | erkölcsteleneknél |
illative | erkölcstelenbe | erkölcstelenekbe |
sublative | erkölcstelenre | erkölcstelenekre |
allative | erkölcstelenhez | erkölcstelenekhez |
elative | erkölcstelenből | erkölcstelenekből |
delative | erkölcstelenről | erkölcstelenekről |
ablative | erkölcstelentől | erkölcstelenektől |
non-attributive possessive - singular |
erkölcstelené | erkölcsteleneké |
non-attributive possessive - plural |
erkölcstelenéi | erkölcstelenekéi |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- erkölcstelen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- erkölcstelen in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)