erkaneminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
erkaneminen
- verbal noun of erata
- diverging, moving away, separation, parting (from)
Declension[edit]
Inflection of erkaneminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | erkaneminen | erkanemiset | ||
genitive | erkanemisen | erkanemisten erkanemisien | ||
partitive | erkanemista | erkanemisia | ||
illative | erkanemiseen | erkanemisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | erkaneminen | erkanemiset | ||
accusative | nom. | erkaneminen | erkanemiset | |
gen. | erkanemisen | |||
genitive | erkanemisen | erkanemisten erkanemisien | ||
partitive | erkanemista | erkanemisia | ||
inessive | erkanemisessa | erkanemisissa | ||
elative | erkanemisesta | erkanemisista | ||
illative | erkanemiseen | erkanemisiin | ||
adessive | erkanemisella | erkanemisilla | ||
ablative | erkanemiselta | erkanemisilta | ||
allative | erkanemiselle | erkanemisille | ||
essive | erkanemisena | erkanemisina | ||
translative | erkanemiseksi | erkanemisiksi | ||
abessive | erkanemisetta | erkanemisitta | ||
instructive | — | erkanemisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds