escorxar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Late Latin excorticāre, cognate with French écorcher. Doublet of excorticar, a learned borrowing.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [əs.kurˈʃa]
- IPA(key): (Balearic) [əs.korˈʃa]
- IPA(key): (Valencian) [es.koɾˈt͡ʃaɾ]
Verb[edit]
escorxar (first-person singular present escorxo, first-person singular preterite escorxí, past participle escorxat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /ɔ/
- to decorticate, debark
- to skin
Conjugation[edit]
Conjugation of escorxar (first conjugation)
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- “escorxar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “escorxar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.