examinaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of exāminō.
Participle[edit]
exāminātūrus (feminine exāminātūra, neuter exāminātūrum); first/second-declension participle
- about to examine
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | exāminātūrus | exāminātūra | exāminātūrum | exāminātūrī | exāminātūrae | exāminātūra | |
Genitive | exāminātūrī | exāminātūrae | exāminātūrī | exāminātūrōrum | exāminātūrārum | exāminātūrōrum | |
Dative | exāminātūrō | exāminātūrō | exāminātūrīs | ||||
Accusative | exāminātūrum | exāminātūram | exāminātūrum | exāminātūrōs | exāminātūrās | exāminātūra | |
Ablative | exāminātūrō | exāminātūrā | exāminātūrō | exāminātūrīs | |||
Vocative | exāminātūre | exāminātūra | exāminātūrum | exāminātūrī | exāminātūrae | exāminātūra |