exauguratio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
exaugurō (“to desecrate”) + -tiō
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /ek.sau̯.ɡuˈraː.ti.oː/, [ɛks̠äu̯ɡʊˈräːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ek.sau̯.ɡuˈrat.t͡si.o/, [eɡzäu̯ɡuˈrät̪ː͡s̪io]
Noun[edit]
exaugurātiō f (genitive exaugurātiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | exaugurātiō | exaugurātiōnēs |
Genitive | exaugurātiōnis | exaugurātiōnum |
Dative | exaugurātiōnī | exaugurātiōnibus |
Accusative | exaugurātiōnem | exaugurātiōnēs |
Ablative | exaugurātiōne | exaugurātiōnibus |
Vocative | exaugurātiō | exaugurātiōnēs |
References[edit]
- “exauguratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exauguratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers