expugnaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of expugnō.
Participle[edit]
expugnātūrus (feminine expugnātūra, neuter expugnātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | expugnātūrus | expugnātūra | expugnātūrum | expugnātūrī | expugnātūrae | expugnātūra | |
Genitive | expugnātūrī | expugnātūrae | expugnātūrī | expugnātūrōrum | expugnātūrārum | expugnātūrōrum | |
Dative | expugnātūrō | expugnātūrō | expugnātūrīs | ||||
Accusative | expugnātūrum | expugnātūram | expugnātūrum | expugnātūrōs | expugnātūrās | expugnātūra | |
Ablative | expugnātūrō | expugnātūrā | expugnātūrō | expugnātūrīs | |||
Vocative | expugnātūre | expugnātūra | expugnātūrum | expugnātūrī | expugnātūrae | expugnātūra |