fallbeyging
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From fall (“case”) + beyging (“inflection”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
fallbeyging f (genitive singular fallbeygingar)
- (grammar) declension, inflection by case
Declension[edit]
declension of fallbeyging
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fallbeyging | fallbeygingin | fallbeygingar | fallbeygingarnar |
accusative | fallbeygingu | fallbeyginguna | fallbeygingar | fallbeygingarnar |
dative | fallbeygingu | fallbeygingunni | fallbeygingum | fallbeygingunum |
genitive | fallbeygingar | fallbeygingarinnar | fallbeyginga | fallbeyginganna |
Related terms[edit]
- fallbeygja (verb)
- beygja í föllum (verb)