fanyar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Back-formation from fanyarog, a variant of fanyalog (to sniff, to be dismissive or contemptuous of something with a glum, unenthusiastic face).[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈfɒɲɒr]
  • Hyphenation: fanyar
  • Rhymes: -ɒr

Adjective[edit]

fanyar (comparative fanyarabb, superlative legfanyarabb)

  1. tart, sour, acid (not too sour but sharp to the taste, like an unripe apple)
  2. wry (smile), dry (sense of humor)

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative fanyar fanyarok
accusative fanyart fanyarokat
dative fanyarnak fanyaroknak
instrumental fanyarral fanyarokkal
causal-final fanyarért fanyarokért
translative fanyarrá fanyarokká
terminative fanyarig fanyarokig
essive-formal fanyarként fanyarokként
essive-modal fanyarul
inessive fanyarban fanyarokban
superessive fanyaron fanyarokon
adessive fanyarnál fanyaroknál
illative fanyarba fanyarokba
sublative fanyarra fanyarokra
allative fanyarhoz fanyarokhoz
elative fanyarból fanyarokból
delative fanyarról fanyarokról
ablative fanyartól fanyaroktól
non-attributive
possessive - singular
fanyaré fanyaroké
non-attributive
possessive - plural
fanyaréi fanyarokéi

or rarely

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative fanyar fanyarak
accusative fanyart fanyarakat
dative fanyarnak fanyaraknak
instrumental fanyarral fanyarakkal
causal-final fanyarért fanyarakért
translative fanyarrá fanyarakká
terminative fanyarig fanyarakig
essive-formal fanyarként fanyarakként
essive-modal fanyarul
inessive fanyarban fanyarakban
superessive fanyaron fanyarakon
adessive fanyarnál fanyaraknál
illative fanyarba fanyarakba
sublative fanyarra fanyarakra
allative fanyarhoz fanyarakhoz
elative fanyarból fanyarakból
delative fanyarról fanyarakról
ablative fanyartól fanyaraktól
non-attributive
possessive - singular
fanyaré fanyaraké
non-attributive
possessive - plural
fanyaréi fanyarakéi

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ fanyar in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)
  2. ^ fanyar in Tótfalusi, István. Magyar etimológiai nagyszótár (’Hungarian Comprehensive Dictionary of Etymology’). Budapest: Arcanum Adatbázis, 2001; Arcanum DVD Könyvtár →ISBN

Further reading[edit]

  • fanyar in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN