farniman
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *franemaną, equivalent to far- + niman.
Verb[edit]
farniman
Conjugation[edit]
Conjugation of farniman (strong class 4)
infinitive | farniman | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | farnimu | farnam |
2nd person singular | farnimis | farnāmi |
3rd person singular | farnimid | farnam |
plural | farnimad | farnāmun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | farnime | farnāmi |
2nd person singular | farnimes | farnāmis |
3rd person singular | farnime | farnāmi |
plural | farnimen | farnāmin |
imperative | present | |
singular | farnim | |
plural | farnimad | |
participle | present | past |
farnimandi | farnuman |