fartor
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From farciō (“to cram, stuff”) + -tor.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈfar.tor/, [ˈfärt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfar.tor/, [ˈfärt̪or]
Noun[edit]
fartor m (genitive fartōris); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | fartor | fartōrēs |
Genitive | fartōris | fartōrum |
Dative | fartōrī | fartōribus |
Accusative | fartōrem | fartōrēs |
Ablative | fartōre | fartōribus |
Vocative | fartor | fartōrēs |
Further reading[edit]
- “fartor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press