fuaigh

Irish

Etymology

From Middle Irish úaigid, ultimately from Proto-Indo-European *pewǵ- (“to prick”).

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /fˠuəɟ/
• (Connacht) IPA^(key): /fˠuə/
• (Ulster) IPA^(key): /fˠuəj/

Verb

fuaigh (present analytic fuann, future analytic fuafaidh, verbal noun fuáil, past participle fuaite)

1. (transitive, intransitive) sew, stitch (join by sewing)

Conjugation

conjugation of fuaigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fuaim	fuann tú; fuair†	fuann sé, sí	fuaimid	fuann sibh	fuann siad; fuaid†	a fhuann; a fhuas / a bhfuann*; a bhfuas*	fuaitear
	past	d'fhuaigh mé; d'fhuas / fhuaigh mé‡; fhuas‡	d'fhuaigh tú; d'fhuais / fhuaigh tú‡; fhuais‡	d'fhuaigh sé, sí / fhuaigh sé, sí‡	d'fhuamar; d'fhuaigh muid / fhuamar‡; fhuaigh muid‡	d'fhuaigh sibh; d'fhuabhair / fhuaigh sibh‡; fhuabhair‡	d'fhuaigh siad; d'fhuadar / fhuaigh siad‡; fhuadar‡	a d'fhuaigh / ar fhuaigh*	fuadh
	past habitual	d'fhuainn / fhuainn‡; bhfuainn‡‡	d'fhuaiteá / fhuaiteá‡; bhfuaiteᇇ	d'fhuadh sé, sí / fhuadh sé, sí‡; bhfuadh sé, s퇇	d'fhuaimis; d'fhuadh muid / fhuaimis; fhuadh muid‡; bhfuaimis‡‡; bhfuadh muid‡‡	d'fhuadh sibh / fhuadh sibh‡; bhfuadh sibh‡‡	d'fhuaidís; d'fhuadh siad / fhuaidís; fhuadh siad‡; bhfuaidís‡‡; bhfuadh siad‡‡	a d'fhuadh / a bhfuadh*	d'fhuaití / fhuaití‡; bhfuait퇇
future		fuafaidh mé; fuafad	fuafaidh tú; fuafair†	fuafaidh sé, sí	fuafaimid; fuafaidh muid	fuafaidh sibh	fuafaidh siad; fuafaid†	a fhuafaidh; a fhuafas / a bhfuafaidh*; a bhfuafas*	fuafar
conditional		d'fhuafainn / fhuafainn‡; bhfuafainn‡‡	d'fhuafá / fhuafá‡; bhfuafᇇ	d'fhuafadh sé, sí / fhuafadh sé, sí‡; bhfuafadh sé, s퇇	d'fhuafaimis; d'fhuafadh muid / fhuafaimis‡; fhuafadh muid‡; bhfuafaimis‡‡; bhfuafadh muid‡‡	d'fhuafadh sibh / fhuafadh sibh‡; bhfuafadh sibh‡‡	d'fhuafaidís; d'fhuafadh siad / fhuafaidís‡; fhuafadh siad‡; bhfuafaidís‡‡; bhfuafadh siad‡‡	a d'fhuafadh / a bhfuafadh*	d'fhuafaí / fhuafaí‡; bhfuafa퇇
subjunctive	present	go bhfua mé; go bhfuad†	go bhfua tú; go bhfuair†	go bhfua sé, sí	go bhfuaimid; go bhfua muid	go bhfua sibh	go bhfua siad; go bhfuaid†	—	go bhfuaitear
	past	dá bhfuainn	dá bhfuaiteá	dá bhfuadh sé, sí	dá bhfuaimis; dá bhfuadh muid	dá bhfuadh sibh	dá bhfuaidís; dá bhfuadh siad	—	dá bhfuaití
imperative		fuaim	fuaigh	fuadh sé, sí	fuaimis	fuaigí; fuaidh†	fuaidís	—	fuaitear
verbal noun		fuáil
past participle		fuaite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

• uaim (“to join together”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fuaigh	fhuaigh	bhfuaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fuaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “fuaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “fuaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 63