funkcionál

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈfuŋkt͡sijonaːl]
  • Hyphenation: funk‧ci‧o‧nál
  • Rhymes: -aːl

Etymology 1[edit]

From German funktionieren, from French fonctionner.[1] With the verb-forming suffix -ál.

Verb[edit]

funkcionál

  1. (intransitive) to function
    Synonym: működik
Conjugation[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

funkcionál (plural funkcionálok)

  1. (mathematics) functional (function that takes a function as its argument)
Declension[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative funkcionál funkcionálok
accusative funkcionált funkcionálokat
dative funkcionálnak funkcionáloknak
instrumental funkcionállal funkcionálokkal
causal-final funkcionálért funkcionálokért
translative funkcionállá funkcionálokká
terminative funkcionálig funkcionálokig
essive-formal funkcionálként funkcionálokként
essive-modal
inessive funkcionálban funkcionálokban
superessive funkcionálon funkcionálokon
adessive funkcionálnál funkcionáloknál
illative funkcionálba funkcionálokba
sublative funkcionálra funkcionálokra
allative funkcionálhoz funkcionálokhoz
elative funkcionálból funkcionálokból
delative funkcionálról funkcionálokról
ablative funkcionáltól funkcionáloktól
non-attributive
possessive - singular
funkcionálé funkcionáloké
non-attributive
possessive - plural
funkcionáléi funkcionálokéi
Possessive forms of funkcionál
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. funkcionálom funkcionáljaim
2nd person sing. funkcionálod funkcionáljaid
3rd person sing. funkcionálja funkcionáljai
1st person plural funkcionálunk funkcionáljaink
2nd person plural funkcionálotok funkcionáljaitok
3rd person plural funkcionáljuk funkcionáljaik

References[edit]

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN