furatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect participle of fūror
Participle[edit]
fūrātus (feminine fūrāta, neuter fūrātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fūrātus | fūrāta | fūrātum | fūrātī | fūrātae | fūrāta | |
Genitive | fūrātī | fūrātae | fūrātī | fūrātōrum | fūrātārum | fūrātōrum | |
Dative | fūrātō | fūrātō | fūrātīs | ||||
Accusative | fūrātum | fūrātam | fūrātum | fūrātōs | fūrātās | fūrāta | |
Ablative | fūrātō | fūrātā | fūrātō | fūrātīs | |||
Vocative | fūrāte | fūrāta | fūrātum | fūrātī | fūrātae | fūrāta |
References[edit]
- “furatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers