furatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect participle of fūror

Participle[edit]

fūrātus (feminine fūrāta, neuter fūrātum); first/second-declension participle

  1. stolen, plundered

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fūrātus fūrāta fūrātum fūrātī fūrātae fūrāta
Genitive fūrātī fūrātae fūrātī fūrātōrum fūrātārum fūrātōrum
Dative fūrātō fūrātō fūrātīs
Accusative fūrātum fūrātam fūrātum fūrātōs fūrātās fūrāta
Ablative fūrātō fūrātā fūrātō fūrātīs
Vocative fūrāte fūrāta fūrātum fūrātī fūrātae fūrāta

References[edit]

  • furatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers