gölük

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish كولك (gölük/kölük, “beast of burden”), from Proto-Turkic *kȫl- (“to harness”).[1] Cognate with Kazakh көлік (kölık, “vehicle”), etc.

Noun[edit]

gölük

  1. (obsolete, dialectal) mount (animal)
    • 1946, Memduh Şevket Esendal, Otlakçı:
      Gölüğü yitirdim. -Ne gölüğü? Eşek hani, eşeği yitirdim de.
      I’ve lost the mount. What mount? The donkey, I lost it.

Declension[edit]

Inflection
Nominative gölük
Definite accusative gölüğü
Singular Plural
Nominative gölük gölükler
Definite accusative gölüğü gölükleri
Dative gölüğe gölüklere
Locative gölükte gölüklerde
Ablative gölükten gölüklerden
Genitive gölüğün gölüklerin

Further reading[edit]

  • “gölük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

References[edit]

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*gȫl-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=gölük&oldid=78900916"